Różne w środowisku mediacyjnym krążą mity i stereotypy. Że utrudniają, że zniechęcaja klientów do mediacji, że naklaniają klientów do walki  w sądzie ale ja w  swojej praktyce ma odmienne doświadczenia. Nie spotkałam dotąd pełnomocnika (radcy prawnego lub  adwokata) który nie byłby wsparciem procesu i sprzymierzeńcem. W naturalny sposób podczas mediacji pełnomocnicy pełnią rolę drugiego, sprzyjajacego stronie głosu rozsądku, tonują emocje, naklaniają klienta do „ochłonięcia” i przemyślenia.  Strony przychodzą na mediacje w różnej konfiguracji – bywa że z jednej strony jest uczestnik wraz ze swoim reprezentantem prawnym a  z  drugiej jest tylko pojedyncza osoba – druga strona sporu. W naturalny sposób, nawet bez ingerencji mediatora, reprezentanci zajmują wówczas  „tylne” pozycje i pozwalają  stronom rozmawiać bezpośrednio. Zdarza sie również iż po jednej ze stron zabraknie bezpośredniego  uczestnika sporu a jest obecny sam prawnik – wówczas druga sporu  moze nie czuć się komfortowo negocjujac z prawnikiem i oddaje głos swojemu pełnomocnikowi. Rozmowa pelnomocnika z pełnomocnikiem oczywiscie ogranicza się wówczas tylko do rozmawinia o wzajamenych propozycjach  i nie ma tu sposobności odbudowy relacji między stronami.  Ponadto pełnomocnicy sa doskałanym źrółem wiedzy nt zgodności z przepisami propozycji z którymi wychodzą strony, dzieki temu procces idzie sprawniej. Dzisjesze pokolenie prawników to czesto osoby dojrzałe,  mocno dbajace o dobro klienta i świdome dobrodziejstw mediacji. Coraz szersze kampanie  informujace o mediacji oraz nowe uregulowania prawne uprawdopadabniają iż skierowań do mediacji będzie coraz więcej zatem i współpraca mediator  – prawnik  będzie coraz częstsza.